Kategoria: Artysta

profesor nadzwyczajny SAN
doktor habilitowany sztuki
doktor nauk technicznych

Rzeczoznawca Polskiej Izby Druku
Autor wielu ekspertyz z zakresu problematyki odwzorowania barw wykonanych na zlecenie Polskiej Izby Druku.

Publikacje książkowe:
W. Pastuszak „Przygotowanie maszynopisów do automatycznej percepcji”, 93 str. – 1977r. Wydawnictwo Naukowo Techniczne,
W. Pastuszak „Kolor czy barwa – wstęp do grafiki komputerowej”, 142 str. – 1993r. Wydawnictwo PAKO,
W. Pastuszak, P. Szpygiel „Zagadki grafiki komputerowej”, 170 str. – 1998r. Wydawnictwo ALFA,
W. Pastuszak „Barwa w grafice komputerowej”, 184 str. – 2000r. Wydawnictwo PWN
W. Pastuszak „Trzy spojrzenia na barwę”, 190 str. – 2005r. Wydawnictwo Lekarskie PZWL
W. Pastuszak „Grafika wydawnicza. Vademecum projektanta”, 124 str. – 2007r. Wydawnictwo PJWSTK

Udział w wielu projektach badawczych (grant KBN, grant wewnętrzny KBN, badania własne MEN/KBN, badania statutowe, programy UE).

Wystawy indywidualne i zbiorowe:
2005 – Wystawa indywidualna w Galerii „PJWSTK”, Warszawa
2005 – Wystawa indywidualna w Galerii „EAS”, Warszawa
2005 – Wystawa indywidualna w Galerii UMCS, Lublin.
2006 – Wystawa indywidualna w Galerii „PJWSTK” Warszawa
2007 – Wystawa indywidualna w Galerii UMCS, Lublin.
2007 – Wystawa indywidualna w Galerii „Medium”, Warszawa
2007 – Wystawa indywidualna w Klubie „Samotnia”, Puławy
2008 – Wystawa indywidualna w Galerii „Medium”, Warszawa
2009 – II Zamojskie Biennale Sztuki, Zamość
2010 – Wystawa indywidualna w w Muzeum Zamojskim,Zamość.
2010 – Wystawa indywidualna w Galerii Art Montparnasse, Paris
2010 – Wystawa zbiorowa „Chopinowi nie wysłane listy” w Galerii „Brama”, Zamość
2010 – Wystawa zbiorowa „Chopinowi nie wysłane listy” w Galerii „MDK”, Szczebrzeszyn.
2010 – Wystawa zbiorowa „Artyści UMCS 2010” w Galerii „Zajezdnia”, Lublin.
2011 – Wystawa zbiorowa „Artyści Art Montparnasse” w Galerii „Art Montparnasse”, Paryż (luty)
2011 – Wystawa z Wandą Szyksznian „Emergencja” w Muzeum Polonii Węgierskiej, Budapeszt (luty-kwiecień)
2011 – Wystawa z Magdaleną Pastuszak w Galerii „ES”, Międzyrzec Podlaski (kwiecień-maj)
2011 – Wystawa indywidualna w Galerii Teatru Śląskiego, Katowice (maj)
2011 – Wystawa zbiorowa III Zamojskie Biennale Sztuki, Zamość (sierpień-wrzesień)
2011 – Wystawa zbiorowa, „Ground Art” Warszawski Festiwal Sztuki, Galeria DAP(sierpień-wrzesień)
2011 – Wystawa zbiorowa Profesorowie Wydziału Sztuki Nowych Mediów PJWSTK, Galeria „Medium”, Warszawa (sierpień-wrzesień)
2011 – Festiwal Warszawa Singera, Wystawa z L.W. Fijałkowskimi, Foyer Teatru Żydowskiego(sierpień-wrzesień)
2012 – Międzynarodowa Wystawa Malarstwa Regionu Pogranicza „Zelwa 2012”. Litewskie Centrum przy Ambasadzie Republiki Litewskiej w Warszawie
2012 – Wystawa zbiorowa „IdeaArte Expo 2012” Stazione Leopolda, Piza, Włochy (marzec)
2012 – Wystawa zbiorowa “Audytorium de Salone del Mobile” Ponsacco, Wochy (maj)
2012 – Wystawa indywidualna „Spojrzystość”w Château Gaillard, Bar-sur-Aube, Francja (czerwiec/lipiec)
2012 – Wystawa indywidualna „108 Bonno” Wydział Informacji i Kultury Ambasady Japońskiej w Warszawie, (sierpień/wrzesień)
2012 – Wystawa indywidualna „Evocation” w Galerii Maison du XVI e, Bar-sur-Seine, Francja (wrzesień)
2012 – Wystawa indywidualna „108 Bonno” Akademickie Centrum Kultury UMCS „Chatka Żaka”(październik)
2012 – Wystawa poplenerowa w galerii Dwór Oliwski, Gdańsk.(listopad)
2013 – Wystawa indywidualna w galerii DAP ZPAP, Warszawa (czerwiec)
2013 – Wystawa zbiorowa, IV Międzynarodowe Zamojskie Biennale Sztuki, Zamość (sierpień-wrzesień)
2013 – Wystawa zbiorowa „Art en Capital” Salon des Artistes Indépendants, Grand Palais, Paryż (grudzień)

Prace w zbiorach: Galerii „Art Montparnasse” Paryż, Zamojskiego Towarzystwa RENESANS oraz w zbiorach prywatnych w Polsce, Czechach, Niemczech, Danii, Austrii, Francji, Szwecji, USA

Jacek Pasieczny, syn Stanisława, urodził się w 1978 roku w Zamościu. Studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. ASP ukończył z wyróżnieniem w 2003 roku, natomiast już w 2001 roku rozpoczął równoległe studia w Akademii w Norymberdze. W latach 2001-2002 był stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a już rok później – stypendystą Niemieckiej Centrali Akademickiej w Bonn. Otrzymał stopień doktora w dziedzinie sztuki w 2011 roku.  Mieszka i pracuje w Krakowie, aktualnie jako adiunkt na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Bierze udział w licznych plenerach, wystawach indywidualnych i grupowych w kraju i za granicą. Zajmuje się ilustracją wydawnictw książkowych i czasopism.

Kilka przykładowych prac:

Andrzej Styrna urodził się w Bytomiu w 1962 roku. Tworzy od 30 lat wierny kierunkowi, który obrał od początku – surrealizm symboliczny. Używając technik tradycyjnych, gdzie odrywa się od rzeczywistości i burzy logiczny porządek, stwarza szczególną aurę emanującą nastrojem i delikatnym niepokojem, mentalnego katharsis. Inspiracje czerpie zarówno ze świata snów, jak i ze świata realnego. Autor wielu wystaw, a raczej wydarzeń artystycznych, gdzie łączy obraz z baletem, teatrem czy muzyką na żywo. Jest inicjatorem wydarzenia Sztuka i Kulinaria. Nagradzany za swoją pracę, między innymi statuetką Muzy za osiągnięcia w dziedzinie kultury Bytom 2014, artysta roku wydawnictwo Silesia 2016 czy Statuetką za 25 lat pracy artystycznej. Nabywcami jego prac są często ludzie związani ze sztuką, kulturą czy polityką. Można je oglądać w kraju i za granicą. Andrzej Styrna jest też autorem rysunków do książek czy plakatów. Andrzej Styrna to nie tylko malarz, jest również reżyserem, scenarzystą i scenografem wielkich wydarzeń artystycznych.

Poniżej przykładowe prace artysty:

Natura jest mistrzynią piękna i od czasów starożytnych po dzień dzisiejszy dostarcza różnorodnych inspiracji. Motywy roślinne – towarzyszące sztuce od samych jej początków, przekształcane w ornamenty podległe stylistycznym kanonom – można  uporządkować tworząc coś w rodzaju historii  motywu roślinnego. W sztuce Joanny Bekier  motyw taki wydaje się być podstawowym elementem artystycznej wypowiedzi i pochodzi on – dosłownie – z natury. Artystka tworzy bowiem nastrojowe kolaże, do których używa przede wszystkim różnorodnych roślin  płasko zasuszonych między kartami książki. Są też fragmenty tkanin i delikatnych koronek, które przybierają rozmaite kształty. I co najważniejsze – kształty te, choć czasem mocno zminiaturyzowane, stają się czytelnymi formami natury – kwiatem malwy, kogutem czy ślimakiem. Koronkowa nić przejmuje rolę graficznej linii i chociaż  nie jest wykreślona tradycyjnym narzędziem jak piórko czy pędzel, staje się ważnym środkiem artystycznej wypowiedzi, a jej delikatność i precyzja to cecha artystycznego warsztatu Joanny, warsztatu, za pomocą którego – przy całej nieskomplikowanje materii –  potrafi stworzyć iluzję przestrzeni – taki  klimatyczny świat poezji i baśni. To wielka sztuka, choć bardzo odległa od dużych kompozycji malarskich czy rzeźbiarskich – sztuka subtelna, precyzyjna, przesycona swoistą poetyką.  

Joanna Bekier jest absolwentką zamojskiego Liceum Plastycznego (dyplom w 1996 roku realizowany w pracowni wystawiennictwa).  Potem studiowała grafikę na Wydziale Artystycznym UMCS w Lublinie, którą ukończyła w 2002 roku. Jest osobą skromną, cały czas pracuje twórczo, choć rzadko pokazuje się na wystawienniczych salonach.  Odnajduje  się w dziedzinie sztuki, którą sama sobie stworzyła,  łącząc rysunek z malarstwem i rzemiosłem.  Artystka związana jest ze Zwierzyńcem – tu mieszka i tworzy w bliskości natury, bo – jak sama mówi – tu zawsze jest piękno: nawet w rozchylonej trawie tętni przecież miniaturowe życie, a to potrafi zainspirować. Piękno ukrywa się  w prostocie i  w tych drobiazgach, na które czasem nie zwracamy uwagi. Joanna nie tęskni  za wielkimi pokazami swej małej, subtelnej  sztuki. Jej jedyna wystawa indywidualna miała miejse w Ośrodku Edukacyjno-Muzealnym Roztoczańskiego Parku Narodowego w Zwierzyńcu. Brała też udział w kilku wystawach zbiorowych – w Zakopanem – gdzie pokazywała między innymi swoje anioły – temat również poetycki i  bliski jej twórczej osobowości.

To „zaczarowane rękodzieło” – mówi o jej kompozycjach właścicielka Galerii, w której Joanna Bekier  pokazuje swoje prace, eksponowane pomiędzy stylowymi drobiazgami – we wnętrzu, które klimatem doskonale koresponduje z charakterem jej poetyckich wizji. Zamojska Galeria Staszica 13 – prowadzona przez Małgosię i Jacka – ma określony profil i niepowtarzalny klimat. Duża różnorodność w wystroju niewielkiego galeryjnego wnętrza (z pięknym starym stropem zabytkowej kamienicy) jest tylko pozornym chaosem. To miejsce, w którym kontakt z dziełem każdej sztuki jest bezpośredni, bliski, a wernisaż jest okazją do tego, aby stać się właścicielem dzieła. Sztuka jest w końcu po to, aby dostarczać przyjemności, a  do wystroju naszych wnętrz szukamy zwykle tego, co nam się podoba, co daje radość patrzenia i jest po prostu ładne, a jeśli dodatkowo zakupiona przez nas praca jest już w odpowiedniej oprawie, to mamy już pełnię szczęścia. Ramie do obrazu poświęcono w historii sztuki niewiele miejsca, wspominając o niej gdzieś przy okazji meblarstwa czy snycerstwa może dlatego, że jest ona pozbawiona możliwości samodzielnego odzdziaływania na widza. Razem z obrazem tworzy jednak spójną całość, wyraźnie wpływając na odbiór dzieła. Do prezentacji prac w stosownej oprawie Galeria przywiązuje dużą wagę  uświadamiając czasem, że dzieło może zyskać w ten sposób trochę inne życie. Rama to  element plastycznego zamknięcia kompozycji, a jej kształt i profil to także ślad upływu czasu i zmieniających się epok. 

Nie tylko specyficzny stosunek do ramy obrazu jest elementem, który wyróżnia tę Galerię spośród innych wystawienniczych miejsc. Każdy z prezentujących się tu artystów ma wypowiedzieć się w sobie właściwy sposób tak aby po jego wystawie w Galerii pozostał twórczy ślad. Joanna zaproponowała kompozycję z materiałów typowych dla jej sztuki i oczywiście w charakterystycznym dla niej klimacie bajki. Patrząc na jej obraz nikt nie ma wątpliwości, w jakim wnętrzu rozsiadło się bajeczne, domowe ptactwo. To jednocześnie  doskonała wizytówka Galerii, która jest takim stylowym salonikiem sztuki, w którym można pogodzić sztukę  wielką z tą kameralną, przeznaczoną do „przyjemnego” wnętrza.   Prace Joanny Bekier są tego dowodem i mamy je w Galerii na wyciągnięcie ręki. Warto zobaczyć, bo obcowanie z nimi potrafi przenieść nas  w inny świat, taki kolorowy, baśniowy, ze światłem kryształowych żyrandoli, z zapachami kwiatów i kadzideł – świat miniony, z  naszych dziecinnych marzeń i snów, który może jednak pozostać  dzięki obrazom,  które znajdą się w naszym otoczeniu.

IzabelaWiniewicz-Cybulska
                                                                    sierpień 2019.

Dr hab. Marcin Kowalik
ur. 1981, Artysta malarz, absolwent malarstwa krakowskiej ASP w pracowni prof. Adama Wsiołkowskiego.
Adiunkt doktor habilitowany na Wydziale Malarstwa macierzystej uczelni.
Uczestniczył w ponad 50 wystawach w Polsce i na świecie (m.in. Hamburgu, Lipsku, Düsseldorfie, Berlinie, Dublinie, Knoxville, Warszawie i Krakowie). Prace Marcina Kowalika można oglądać się w kolekcji Muzeum Narodowego w Gdańsku, Clifford Chance Collection i licznych kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.
Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Prezydenta Miasta Krakowa, laureat Nagrody Województwa Małopolskiego „ARS quaerendi”.
Prezes Fundacji Obraz w pigułce, akcji społecznej w której dorośli tworzą obrazy dla szpitali dziecięcych na podstawie prac małych pacjentów.

.„4” 40x70cm, akryl, płótno, 2018

Najnowsze prace Marcina Kowalika to obiekty malarskie o nieregularnych, często nietypowych kształtach. Przez zastosowanie takiej formy artysta stara się przybliżyć widzowi/odbiorcy dzieła element malarski.

W swojej ponad 20 letniej intensywnej pracy malarskiej Kowalik, w malarski sposób, analizuje procesy malarskie; zarówno procesy związane z tworzeniem jak i odbiorem dzieła. 

Działanie obrazu (płaskiego) w trójwymiarowej przestrzeni pomieszczenia naznaczone jest bardzo ważnym momentem przejścia widza z naturalnego postrzegania otaczającej go przestrzeni w przestrzeń malarską. Granicą dzielącą te dwie przestrzenie jest „Rama”. 

Przez ostatnie lata twórczości artysta zespalał elementy malarskie, zawarte w obrazie z tłem oraz krawędziami obrazu. Kolejnym krokiem, który ma pomóc widzowi łatwiej wejść w malarską przestrzeń jest próba pozbycia się ramy i obrazu jako obiektu malarskiego w standardowym prostokątnym rozumieniu na rzecz wyekstrahowania samego elementu – esencji obrazu. Powstałe w ten sposób minimalistyczne iluzyjno-matematyczne obiekty wtłaczają widza bezpośrednio w malarski proces myślowy malarza.

urodził się w 1963r. w Zamościu. Obecnie mieszka i tworzy w Łańcucie. Plastyką zajmuje się od ponad dwudziestu lat. Dominującą tematyką prac jest architektura sakralna, rysuje także zabytki miejskie m.in. Zamościa, Rzeszowa, Łańcuta. Prace wykonuje w technice graficznej polegającej na rysunku tuszem, stalówką.

urodzony z Czerniczynie k/Hrubieszowa. Od 1964 roku zajmował się metaloplastyką, złotnictwem, rysunkiem, malarstwem, grafiką, rzeźbą, sztuką konceptualną i poezją. Wykonał kilkanaście tysięcy rysunków, ponad 400 obrazów, i ponad 300 rzeźb. Pracował nad koncepcją „Miasta Idealnego bez chorób”.